warto leczyć

amatorka · Gość

Zaraz miną dwa lata, jak pozwoliłam odejść Todze za Tęczowy Most. Została mi po niej miłość do beuceronów - bo była wyjątkowa, i wielkie zdjęcie w sypialni. Zachorowała na chłoniaka, jak miała zaledwie 2,5 roku. Przez kolejny rok walczyłyśmy razem. Była bardzo dzielna. Wiedziałam już jak to jest z ludźmi po chemioterapii, ale jeśli chodzi o Togę, na palcach jednej ręki policzyłabym dni, kiedy nie czuła się dobrze. Dlatego, mimo, że żyła tylko rok, i chociaż leczenie pochłonęło mnóstwo czasu, o reszcie nie wspomnę, to warto było leczyć. Warto było dla tego dodatkowego jednego roku razem, dla radości i zabawy, tak że czasem zapominało się o chorobie, dla czasu na pożegnanie i na miłość. Warto było leczyć.

mala_czarna

Strasznie młodziutka była Sad

amatorka · Gość

W tamtym czasie była jednym z najmłodszych psem z chłoniakiem. Czy kiedykolwiek przestanie mi się zbierać na płacz, kiedy o niej pomyślę :cry: ?

mala_czarna

Dalmatina

Mnie nigdy płacz na myśl Uny nie przechodzi. Przy każdym odejściu psiaka z forum przeżywam to wszystko ponownie. Una jest na ścianie pokoju naszego syna i cały czas w naszych sercach.
Cieszę się, że napisałaś, że WARTO. My też tak uważamy i będę tą ciągle powtarzać.
Pokaż nam Togę.

amatorka

Gdy tylko spełnię warunki forum, dodam zdjęcia Togi do galerii.
Dziś, mając to doświadczenie za sobą, zrobiłabym to samo. Bez względu na czas i koszty. I bez względu na to, czy dawano by psu kilka miesięcy czy kilka lat życia.

agishek

Moja Gabi odeszła w wieku 6-ciu lat.
Już minął miesiąc jak jej nie ma, a ja nie umiem sobie z tym poradzić.
Nie ma dnia żeby łza nie popłynęła , wciąż wspomnienia i żal. Sad

mala_czarna

agishek