Chłoniak- postać skórna

jana29

Niestety u nas właściwie w ciągu paru dni nadszedł koniec. U Was przecież jeszcze nic nie wskazuje ,że będzie źle.Macie dobrą opiekę i jestem pewna ,że to kryzys. Chwilowe załamanie ....

Będzie dobrze .Trzymam kciuki

asia

mumijka

Dziękuje za kciuki, u nas ciut lepiej, dziś się nie powtórzyły te omdlenia, byłyśmy we Wrocławiu u kardiologa, i jest wszystko ok z serduchem. Morfologia wyszła ciut gorzej niż wczoraj, ale to wynik chemii.Chyba jest wrażliwa na spadki hemoglobiny dostala jakieś zastrzyki i widać poprawę niewielką, ale jednak..
I jeszcze pani kardiolog poleciła mi natlenianie psa, muszę kupić tlen i zrobić jej namiot tlenowy z jakiegoś dużego worka!!! Nie wiem jak mi to technicznie wyjdzie, jutro idę na poszukiwanie tlenu, a potem będę to cudo konstruowała... ZOBACZYMY JAK MI TO WYJDZIE I CZY MUŃKA TO ZNIESIE

fioneczka

przytulamy Was mocno...
walczcie z chorobą ile sił ...

mumijka

Wczoraj rano Muńka była słaba, dosłownie przelewała się przez ręce, błony śluzowe były białe...Pojechaliśmy do lecznicy, miała dostac kroplówke, ale jak pani weterynarz wbiła się, kolor krwi nas przeraził... to coś nawet nie przypominało krwi Sad

od razu skierowała nas do wrocławia na transfuzję. Dziś jest troszke lepiej, przynajmniej nie słania się na łapach... Jutro jedziemy do dr Hildebranda.

d-onia

Trzymam kciuki,
Mam nadzieję,że doktor będzie wiedział jak jest i jakie są nadzieje. Twój przypadek jest inny ale emocje i wola walki taka jak wszystkich tu.
Ściskam Małgosia

fioneczka

oby los był dla Was łaskawy ...

trzymajcie się ... przytulamy mocno

mumijka

Dziś jest lepiej, błony rózowe, ale nadal jest słaba, co prawda nie słania się, ale szybko męczy... Najbardziej się boje tego, że pod koniec tygodnia zaczynam prace i bedzie problem z dojazdami do Wrocławia(dr Hildebrand przyjmuje do 15), bo teraz w każdej chwili mogłam wsadzić psa do auta i w drogę... Musimy teraz postawić ją na łapy!!!

fioneczka

trzymajcie się, nie poddawajcie ... musi być lepiej

mumijka

hemoglobina minimalnie się podniosła od niedzieli (transfuzja), ale spadła od piątku... Dziś znów nie najlepiej, jest blada i słania sie na łapach. Totalna bezradność...

mumijka

Przegrałyśmy... dziś rano Muńka odeszła, spokojnie bez bólu, na swoim łóżeczku przy nas. Myślałam że nasza walka będzie dłuższa. Taka ogromna pustka. Odeszła o 6 a mi jej już tak bardzo brakuje.Moje maleństwo

mala_czarna

Boże kochany, jaki ten listopad niełaskawy i bolesny dla wszystkich psiaczków. Dlaczego tak musi być? :cry: :cry:
Mumijko, bardzo mi przykro. Wyrazy współczucia ode mnie i świeczka dla Muńki

[*] [*] [*]

fioneczka

[*] ... śpij malutka Sad

tak bardzo Wam współczuję ...

d-onia

Rzeczywiście ,krótka walka. Zawsze wydaje się, że mieliśmy za mało czasu.Siedzę i ryczę bo nasze pieski odchodzą jeden za drugim.
Bardzo Ci współczuję :cry:
Moja Donia odeszła o 5:30. Do dziś czuję to wszystko, ale do bólu z czasem się przyzwyczaiłam.
Trzymaj się ciepło.
[*] Śpij Muniu kolejny Piesku odebrany okrutnie :cry:

chris79

To bardzo smutna wiadomość. Przyznam, że martwiłem się nie widząc Was ostatnio na chemii, kiedy przychodziłem z Hubertem. Przekaż wyrazy współczucia mamie.

mumijka

Jest strasznie pusto i smutno. Na weekend wyjechałam do koleżanki, bo w domu się nie dało wysiedzieć i jakoś starałam się o tym wszystkim nie myśleć... Ale nie da się uciec od tego co się stało.
Zastanawia mnie co się stało, jeszcze w czwartek byłyśmy we Wrocławiu, parametry czerwonokrwinkowe znów ciut spadły, ale szpik pracował, zrobiłyśmy USG bo doktor chciał sprawdzić czy krew nie wylewa się do jam ciała. Wszystko było ok, a nawet guz w żołądku który był przed rozpoczęciem chemii wchłonął się... W nocy Muńka wymiotowała, a rano kiedy mama zawołała ją na spacer osunęła się w przedpokoju, już wiedzieliśmy, że to koniec, leżała i ciężko oddychała... po kilku min podniosła się poszła na swoje posłanie i umarła. Dziwnie to wszystko, było w miarę ok i nagle wszystko się zawaliło. W tej chorobie właśnie to chyba jest najgorsze, ze z dnia na dzień wszystko się zmienia Sad

Żyłyśmy sobie we dwie szczęśliwie, zawsze razem, a teraz nawet nie mam z kim iść na spacer nie mam po co szybko wracać do domu...