dlaczego moj piesek ???

jana29

wczoraj był poniedziałek.Absolut opucił nas właśnie tego dnia i zmienił Nasze życie na zawsze.
Pierwsze święta bez niego , on kochał śnieg i zimę
Tęsknimy

fioneczka

[*]

pamiętamy o Tobie Absoluciku ...

d-onia

Tak ponieziałki są straszne... ale soboty i niedziele też boto działo się właśnie wtedy. Mam nadzieję,że jest psi raj, chcę mieć taką nadzieję. Szkoda takiej pięknej zimy, trzymaj się cieplutko Asiu.

mill

i dla mnie poniedziałki są tym dniem, kiedy wszystkie uczucia wracają ze zdwojoną siłą.
pamięć o naszym maluchach jest teraz bólem i szansą- jedyną rzeczą jaką możemy im dać. w tej pamięci żyją nadal.
życie nie dało mi szansy na ocalenie życia mojej Kruszynki, ale wiem, że pamięć o nim pozwoli mu żyć wiecznie. w mojej pamięci kocham go nadal, tak jakby tu był wciąż. boli, ale wierzę, że i on to czuje i tęskni jak ja.

jana29

Życzę wszystkim tego co najlepsze w Nowym Roku 2010r.oby był lepszy niz ten .

Życzę zdrowia , siły do walki i wygranej.
Tym , którym się nie udało pogodzenia się z tak okrutnym i strasznym losem oraz aby zniknęły wyrzuty sumienia.

Absolutku żyj w szczęści tak bardzo Cię kocham mam nadzieję , że czuwasz nademną .Opiekują się innymi piskami stąd.
Tęsknimy bardzo
Asia i Fred

jana29

oczywiśce miał być 2011 pomyliłam się z przyzwyczajenia

fioneczka

... czas płynie ... to już prawie trzy miesiące

biegasz TAM szczęśliwy i zdrowy Absoluciku ...

jana29

Asiu dziękuję za pamięć .Bardzo ciężko to wszystko zrozumieć i żyć dalej .Taka bardzo boli ale sama wiesz .
Ja ciagle ma wyrzuty sumienia ,że mogłam coś jeszcze zrobić a zawidłam go .Po prostu odebrałam mu życie ....chociaż się męczył to tak bardzo chciałabym go przytulić -tak na chwilkę ,pogłaskać po główce ,ale nie mogę

Zawsze w czwartki myślę o Was -prawie rok

trzymaj się

mala_czarna

Nie zawiodłaś. To paradoksalnie zabrzmi, ale pozwalając mu odejść pokazałaś jak bardzo Absolutka kochasz Sad

jana29

dziś o 15.30 minie 3 miesiące jak Absolut przekroczył tęczowy most.Minie 3 długie miesiące gdy jeszcze był ze mną i czułam go przy sobie .Minęło jak jedna sekunda .

Gdy wracam myślami do ostatniego weekendu i poniedziałku właśnie 25 ,gdy nie miał już siły na nic , gdy ciężko mu było nawet spać i otwierać oczka , gdy zabierałam go z domu i gdy żegnałam się z nim ja i mój tato , który byl ze mną i te następne dni , gdy budziłam się i Go już nie było to czuję taką ogromną rozpacz , której nie da się opisać .Z perspektywy czasu nie wiem jak udało mi się to przeżyć .Po prostu nie wiem

Absolut kocham Cię i uważaj TAM na siebie .Tęsknię bardzo
Asia i Fred

mill

Asiu, wierzę, że Absolucik jest teraz w miejscu gdzie już nie cierpi. nie zapominaj o tym, mimo tej druzgocącej rozpaczy, jaką odczuwasz, po jego odejściu.
czas biegnie i chyab właśnie ta narastająca tęsknota jest najtrudniejsza.. kiedy dociera do mnie, że już nie zobaczę He, nie przytulę chociaż na chwilę, pogłaskam po główce i pocałuję w czółko, docieram chyba do najgorszej rozpaczy. Chcę wierzyć tylko, że już nie cierpi i że jest szczęśliwy, choć trudno pogodzić ten dysonas uczuć, jakie mam w sobie. U nas wczoraj minęło 10 tygodni. spacerowałam wczoraj z Millą, myśląc cały czas o tym co działo się właśnie te 10 tygodni temu, minuta po minucie i nagle spotkaliśmy dziesięciotygodniowego szczeniaka... to było jakieś takie bolesne doświadczenie - życie biegnie nieubłaganie do przodu, a ja wciąż nie mogę wyrwać się z tego koszmarnego dnia. to chyba zostanie na zawsze.
światełko dla Absolucika [*] Biegaj piesku szczęśliwy i pełen sił.

jana29

wczoraj mojej siostrze przyśnił się Absolut , mówiła ,że go głaskała .To takie dziwne , ze go nie ma tutaj . Ale zrozumiałam, że mam go w sercu i tego nikt mi nie weźmie al tak bardzo tęsknię .

Teraz kiedy zbliża się wiosna , kiedy było go pełno na dworze będzie pustka .Staram się wierzyć , chociaż jest trudno, ze jest to Niebo psie i ,że po naszym życiu one tam będą czekać już na zawsze .muszę to wierzyć to nie potrafię pogodzić się z myślą ,że go NIGDY nie zobaczę

trzymajcie się

mala_czarna

Mam to samo Sad

Z przerażeniem patrzę na kalendarz, i nie mogę uwierzyć, że niedługo miną dwa lata :cry:
Janeczko, a nie myślałaś żeby jakiegoś bezdomniaczka przygarnąć? Przepraszam, że takie pytania zadaję, bo może to jeszcze dla Ciebie zbyt bolesne, ale może kiedyś jakiś schroniskowy piesek chwyci Cię za serce?

jana29

jeszcze nie teraz za szybko. Mam jeszcze Freda 15 letniego seniora i kazdego dnia się boję co z nim bedzie .Jest to mix boksera i owczarka niemieckiego więc na problemy ze stawami, spada nam ze schodów.

Nie wiem czy wogóle będę kiedyc gotowa .One były częścią mego życia Fred od 1996r. jeszcze w liceum .Całe życie osobiste układałam pod nie.Nie wiem czy zdołam pokochać jakiegoś psa >napewno mogę angażować się w akcje pomocy dla zwierząt czy w inny sposob pomgać .Ale nie wiem czy ma siły po tylu miesiącach płaczu , walki i przegranej zdecydować się jeszcze na psiaka . W 2009r. na jesieni paradoksalnie , gdy Absolut zachorował i wydano na niego wyrok u mnie w życiu zaczęło się układać .Wcześniej nawet nie wyprowadziłam się od rodziców bo... psy. A przez mieszkanie razem dochodziło do awantur (różnica pokoleń ) .ale było warto.
to była i jest moja pasja ale muszę odpocząć

Niecały miesiąc przed moim ślubem Absolut odszedł .Zostawił mnie w nowym życiu samą .Jakby wypełnił misję (jak to mówi mój tato )

Wiosna , a u mnie zima ....................

Asia i Fred

jana29 · Wysłany: Pią 7:47, 25 Mar 2011 Temat postu:

Dziś mija 5 miesięcy -długich i rozdzierających serce na części .

Absolut mam nadzieję ,że nie cierpisz i ,że zrobiłam dla Ciebie wszystko co mogłam ,

kochamy Cię