FUKS moja psia miłość - walka z chłoniakiem

Aneta

Dziewczyny dzisiaj fatalnie, Fuksik całą noc wymiotował, rano napił się wody i znowu wymiotował, biegiem do lekarza, miał zrobione USG węzły chłonne się zmniejszyły, została mu pobrana krew do badania. Okazało się, że przyplątała się cukrzyca, poziom cukru powyżej 350 Sad

dostał insulinę o godz.10.00, kolejna wizyta godz.13.00 poziom cukru w normie, ale wyniki tragedia. Większość wyników kilkaset razy przekroczone, Hemoglobina bardzo niska lekko ponad 3,0 , krwinki czerwone skrajnie niskie. Jednym sowem ostra anemia. Weterynarz kontaktował się z dr Hildebrandem, zalecił transfuzję krwi. Kolejny kontakt z weterynarzem dzisiaj o 20.00 informacja o stanie zdrowia psa i umówimy sie na jutro na transfuzję. Dziewczyny on niknie w oczach, nie ma siły stać na nogach, sika na stojąco bez podnoszenia łapki, oczywiście jest wynoszony na dwór bo sam nie jest w stanie wyjść. Boże co ja mam robić to jego spojrzenie takie smutne, co on chce mi powiedzieć? Czy ja przez własny egoizm, go nie męczę?, bo nie mogę dopuścić do siebie myśli, że go nie będzie , walczymy z wiatrakami?? Chłoniaki bardzo długo nie reagowały na chemię, sterydy, jak zaczęły się zmniejszać to organizm się poddaje. Szczerze nie wiem czy Fuksio przeżyje dzisiejszą noc. Zapytałam lekarza czy może niepotrzebnie go męczymy, a on na to, że to nasza decyzja ale do wszystkiegi trzeba podchodzić racjonalnie. A jak on umiera i to w cierpieniach? Kurczę wczoraj jeszcze miałam nadzieję, był z dnia na dzień słaby ale dzisiaj takie drastyczne pogorszenie. W domu córka płacze ja płaczę, ale syn mąż i ona twierdzą, że go meczę i powinniśmy go uśpić. Tak jak wcześniej pisałam we Wrocławiu jak zobaczyli jego jelita to powiedzieli masakra. Myślę, że to jednak dwa rodzaje raka na raz. Co ja mam robić?????????

margie

Joanna

Trzymam cały czas za Was kciuki, zaglądając na forum wciąż mam nadzieję, że nastąpi przełom i objawy się cofną... Może nie będzie dobrze przyjęte, to co napiszę, ale piszę to z własnego doświadczenia. Od śmierci mojej Abry minęło prawie 30 miesięcy. Serce wciąż mnie boli i na dodatek męczą mnie wyrzuty sumienia, że pozwoliłam mojej suni cierpieć za długo...

Aneta

Dziękuję bardzo za odrobinę otuchy. Fuksik coraz słabszy, jutro o 10.00 ma mieć transfuzję, pojedziemy z mężem, jeżeli Fuksio przeżyje dzisiejszą noc. Jest coraz gorzej Sad

Nie wiem jaką podejmiemy decyzję ? ale nikt z nas nie ma już siły patrzeć na jego cierpienie. Boli mnie to, że jeżeli Fuksik odejdzie nie będziemy mogli pochować go w naszym ogrodzie, jego ulubionym, ziemia jest zamarznięta. Wiem, że to nielegalne, ale my mamy 5000 m2 ogrodu. Nie będę mogła go odwiedzać Sad

Lekarz juź dzisiaj po moim zapytaniu czy jest sens, dał do zrozumienia, że raczej nie, ale widząc mój ból powiedział poczekajmy do jutra. Sad

SleepingSun

bardzo jestem ciekawa w jaki sposób pies został doprowadzony do takiego stanu... źle się czuje najprawdopodobniej nie przez chłoniaka a przez totalnie wyniszczony organizm. dlatego zawsze przed każdą chemią robi się badania eh... gdzie jedziecie na tą transfuzję? ja bym szczerze zapytała lekarza po jakim czasie od transfuzji może mu się poprawić i poczekała (oczywiście patrząc na komfort psa). to bardzo przykre patrzeć na to jak zwierzątko się męczy, wiem o tym bardzo dobrze, bo sama bezskutecznie szukałam pomocy przez tydzień dla mojej Kori Sad

trzymam za was mocno kciuki!

Aneta

Fuksi miał robione wyniki przed pierwszą chemią, były bardzo dobre, dr powiedział, że wyniki ma lepsze niż jego stan zdrowia. Jelita miał w bardzo złym stanie, jedna z lekarek we Wrocławiu wstępnie postawiła diagnozę rak jelita z możliwymi przerzutami, ale po biopsji wyszło, że niby chłoniak. Radziła nawet żeby zrobić biopsję jelit, ale ani dr Hildebrand, ani nasz wet. takowej nie zlecili. No cóż nie będę teraz myśleć co by było gdyby, bo mądry Polak po szkodzie. No cóż ludzcy lekarze też nieraz nie trafią z diagnozą. Fuksio nic nie je, nie pije, wymiotuje zawiesiną z jakimiś strzępkami. Nie wiem czy to szczątki watrobowe? Mój tata umarł na raka, żołądka, póżniej miał przerzuty na wątrobę i inne organy. lekarz powiedział, że wydali ją albo górą, albo dołem i tak sie stało po dwóch dniach zmarł. Fuksio leci przez ręce nawet na chwilę się podnosi, ale zaraz upada, cały czas jest do nas przytulony jakby wiedział, że to koniec. O 10.00 jednak mamy dzwonić do lekarza i umówić się na dzisiejszą transfuzję, wczoraj nie zrozumiałam męża, myślałam, że na 10.00 mamy już jechać. Zastanawiamy się tylko czy warto, co to zmieni? poprawi wyniki krwi, ale nie poprawi pracy pozostałych organów. Coraz bliżej jesteśmy decyzji o eutanazji Sad

Boli strasznie boli Sad

Joanna

Aneta, wiem, że to bardzo trudne ale wydaje mi się, że to już jest CZAS, Fuksik cierpi bardzo, pozwólcie mu odejść. Serce pęka, wiem, ale on nie powie jak bardzo cierpi.

mala_czarna

O matko, nie wiem co powiedziec Sad

wierze, ze podejmiecie najlepsza decyzje dl Fuksika, chociaz wiem jak to strasznie boli. Anetko, trzymajcie sie, a moze po tej transuzji bedzie lepiej??

Masza

Anetko, tak mi strasznie przykro. To wszystko poszło w tak niesamowicie szybkim tempie. Decyzja jest Wasza, ale ja w przypadku naszej Maszki powiedziałam sobie, że będziemy walczyć tylko do momentu kiedy pies będzie jeszcze we względnym komforcie i będzie jeszcze szansa, że pies z tego wyjdzie. Wiem, że to się łatwo mówi, kiedy człowiek nie stoi bezpośrednio przed podjęciem decyzji.
Jestem z Wami myślami, jakąkolwiek decyzję podejmiecie.

margie

Anetko, trzymam kciuki i modle sie za was: kwan seum bosal.

Aneta

Dziewczyny, to już koniec przegraliśmy Sad

Fuksio odszedł od nas dzisiaj 26.01.2014 r o godz.13.00. W domu przy mnnie do końca był w moich ramionach z mordką opartą na mojej piersi. On wiedział. Nie mogliśmy dalej pozwolić żeby cierpiał. Gdybym to ja była na jego miejscu a eutanazja byłaby legalna, chciałabym żeby ktoś podjął taką decyzję. Podarował nam prawie 9 lat radości, bezgranicznej wierności i miłości. My również odwzajemnialiśmy się tym samym. Był naszym skarbem, największym przyjacielem jakiego miałam. Ból jest okropny, ale to dziwne, czuję ulgę, że on już nie cierpi. Wszyscy bardzo cierpimy, pierwszy raz w życiu widziałam jak mój mąż zanosi się od płaczu. Mąż dał radę jednak wykopać grób dla Fuksika, spoczął w swoim ulubionym ogrodzie, otulony swoim kocykiem. Śpij spokojnie kochanie, mam nadzieję, że kiedyś się spotkamy, Powiedziałam mu w ostatnim momencie, że bardzo go kochamy i jak przekroczę tą drugą stronę to mam nadzieję, że wyjdzie mnie przywitać tym swoim merdaniem ogonkiem, kładzeniem się z radości na powitanie i skakniem. Będziesz zawsze w naszej pamięci [*] Trzymamy kciuki za pozostałe chore pieski i proszę Boga o ich wyzdrowienie.

mala_czarna

Anetko, przykro mi strasznie :cry: biegaj sobie Fuksiku za Tęczowym Mostem [*]

margie

Boze, jak mi przykro..... Siedze i placze.... Moj Idek odszedl tez w niedziele o 11.54 pięć tygodni temu... moze spotkaja sie z Fuksikiem?

Kochana, jedyne, co pociesza to fakt, z ejuz go nic nie boli, nie cierpi..
malenstwo kochane.....

Aneta

Dziękuję, jego nie boli, ale nas bardzo. Zresztą komu ja to mówię. Dobrze wiecie jak jest.

Joanna

Łzy same płyną do oczu... Bardzo mi przykro. Są to są najtrudniejsze decyzje jakie trzeba czasami podjąć. Też ją podejmowałam, wiem jak boli. Trzymaj się dzielnie.
Fuksiku, biegaj szczęśliwy i bez bólu z naszymi psiakami za TM [*]