Hunter - 5 letni west

Hunter

Hunter cierpi z powodu ciepła na dworze, ale ogólnie to jest dobrze Smile

Apetyt ma fantastyczny (w końcu nie tak wybiórczy, choć nie powiem - bardzo się staram Smile

codziennie wymyślam coś innego Wink

). Mimo wszystko chętnie wychodzi na spacerki, bardzo interesuje się otoczeniem. W domu mamy otwarty balkon i jak zwykle, nie odpuści obszczekania nikomu, kto odważy się zakłócić jego spokój jakimkolwiek dźwiękiem Smile

Zauważyłam w ogóle, że odkąd Hunter zachorował to nasza więź jest tak silna jak nigdy nie była. Ostatnio Błażej podrzucił mnie na fitness i Hunter widział gdzie wchodzę. Pojechali do parku i wrócili po mnie jakieś 5 minut za wcześnie. Hunter chciał roznieść drzwi, cały czas wołał mnie szczekając, jak mnie zobaczył to euforia była nieziemska. Od 4 stycznia jesteśmy niemalże nierozłączni. Czuję że Hunterka uczucie do mnie jest tak samo silne jak moje do niego. I tak jak ja od niego, tak samo on jest uzależniony ode mnie. Tak emocjonalnie. Wiem, że razem jest nam dobrze.
Troszkę mnie to przeraża, bo wiem że umrę razem z nim... Ale nigdy bym się nie spodziewała że choroba i leczenie może nas tak zbliżyć.

A tak poza tym to badanie krwi ok - wszystko w normie, to coś pod ogonkiem zniknęło (weterynarz powiedział żeby obserwować dwa-trzy dni, jak nie zniknie to zadziałamy - przeraziła mnie taka postawa więc będziemy jeszcze pokazywać pupę w Theriosie), węzły niby niepowiększone, ale też będę czekała na opinię Theriosa w tej kwestii, a szybki oddech niby przez pogodę (znowu nieufnie podchodzę, ale nie wydaje się że coś mu dolega, więc już też w Theriosie będę dopytywać - jesteśmy umówieni na środę).

Wydaje się że nic złego się nie dzieje na dziś dzień.

Aaaa... Głupiego sąsiada dzisiaj spotkałam - skądś tam wie, że Hunter jest chory i powiedział mi dziś "Słyszałem że Hunter jest chory, to już za niedługo Huntera nie będzie". Scyzoryk mi się w kieszeni otworzył. Wiele razy miałam ochotę kupić sobie koszulkę "Nie lubię ludzi", ale jakoś myślałam że to niepotrzebna demonstracja opinii o ludziach wśród ludzi. Ale chyba kupię Wink

Żeby nie było - nie przejmuję się, po prostu załamuje mnie czasem nasz gatunek.

Miłego weekendu wszystkim życzymy!

CaraBella trzymam kciuki za Sissi!

JoRew

Sasiad faktycznie idiota - przykro, ze cie to spotkalo. U mnie raczej kibicuja wszyscy sasiedxi Luckowi, chwala kiedy dobrze wyglada, milcza kiedy jest gorzej.
Zazdroszcze Ci, ze Hunter ma apetyt.

Hunter

Pierwszy raz spotkałam się z takim zachowaniem. Bez względu na to co kto myśli, nigdy nikt tak wprost nie powiedział mi czegoś takiego. Ale jak jego pies był chory: wymioty, krwawa biegunka, brak apetytu to zadzwonił do weta i mu powiedzieli że to badania trzeba, krew, usg, może więcej. On się nie dał naciągnąć, odczekał i pies zaczął jeść.. Wiem, że z kimś takim nie ma nawet co gadać. Nie zrozumie Wink

Apetyt rzeczywiście jest. Cieszy mnie to bardzo bo wcześniej niby nie było problemu, Hunter jadł, ale jak pisałam, jakoś niechętnie. Teraz leży koło mnie w kuchni jak robię, szczeka jak studzę i pożera jak dostaje.
Codziennie urozmaicam, zmieniam warzywa i owoce (choć w sumie z owoców to jedynie jabłka), codziennie dostaje inne mięsko. No i zawsze przygotowuję świeże (kiedyś robiłam jedzenie na kilka dni... było wygodnie).

JoRew

Moze to jest sposob - moze za malo sie staram:)

Hunter

Nie, nie. Myślę że to ja przesadzam Wink

Ale niestety rozpuściłam Huntera od szczeniaka i zawsze to on mną dyrygował jeśli chodzi o posiłki.. Wie że jak czegoś nie będzie chciał to zrobię coś innego. Suchej karmy nigdy by się nie chwycił. Wiele razy próbowałam.
Hunterek to taki mój pierwszy tylko mój pies. Widzę niestety jakie błędy wychowawcze popełniłam. Żywienie jest jednym z nich.
Ale teraz liczy się tylko to że je. Następca (kiedyś kiedyś w przyszłości - mam nadzieję, że dalekiej) będzie miał większy rygor Smile

CaraBella

O już widzę ten większy rygor :shock: . Też myślałam że będę madrzejsza. A tu byle biegunka a ja swiruje jakby to było nie wiadomo co (chociaż teraz te problemy są zmienne i za długo trwają żeby je zignorować).
Co do podejścia weta do zmiany przy pupie- to pamiętaj, że Nie każda zmiana jest.nowotworowa. Organizm ma niższą odporność to i łapie różne świństwa. U Belli po chemii byla zmiana na brzuchu- też przez kilka dni była jodyna i przemywanie mydelkiem antyseptycznym- bez skutku- W końcu doktor dał steryd w płynie i po 2-3 dniach było o niebo lepiej. Potem przyplatało się zapalenie uszu i krople leciały chyba miesiac, bo nie chciało przejść. W międzyczasie było jakieś zapalenie przy pazurze; odleżyny na tylnych łapach leczylismy chyba z 5 miesięcy. Nauczyliśmy się żyć z tymi dolegliwościami...

Hunter

CaraBella dziękuję Ci za te słowa!!! Niestety chciałam znaleźć coś w googlu i w pewnym momencie byłam pewna, że to nawet nie gruczolak a na pewno gruczolakorak... I że to przerzut.
Zawsze sobie obiecuję że nie będę więcej czytać, ale i tak czytam i się potem stresuje. Twoje słowa są pierwszymi, po przeczytaniu których myślę - kurcze, rzeczywiście to nie musi być nic strasznego! Dziękuję dziękuję dziękuję! Smile

Co do rygoru - pewnie masz rację Very Happy

JoRew

Jak Hunter po weekendzie? Kąpał się?
Mój Lucek zaliczył brodzenie w lokalnym kanale Smile

nie mogłam mu odmówić Smile

A kiedy Hunter ma teraz jakiś kolejny wlew?

I tak w ogóle - czy macie zaplanowany cały schemat, czy to jest od chemii do chemii? Przegapiłam chyba informację, ile cały schemat u Was ma trwać ...

Hunter

Nasz wypad niestety nie wypalił, bo Błażejowi coś się stało z kręgosłupem i nie może się ruszać. Zostaliśmy w domku, wychodziliśmy na częstsze i krótsze spacerki.

W Theriosie jesteśmy umówieni w środę - jeśli wyniki pozwolą to pewnie coś dostanie, ale nie wiem co. Myślę że winkrystynę. Nasz schemat jest zmienny i sama nie wiem jak będzie teraz wyglądać. W środę o wszystko dopytam.
Nie wiem czy w dalszym ciągu możemy mówić o schemacie... Początkowo miał trwać 6 miesięcy, potem odrzuciliśmy doxo i miał trwać 12. Ale teraz podaliśmy doxo więc pewnie w środę dr Ingarden zdecyduje co dalej.

Samopoczucie Hunterka jest super, je chętnie, spaceruje chętnie, nawet czasem przyjdzie się na chwilę przytulić pod kołderkę, ale że jest ciepło to szybko idzie, bawi się swoim misiem. Ale i tak się martwię bo 1. cały czas za szybko oddycha (ogromnie boję się o serce) 2. ma brzydką kupę i strasznie strasznie nieładnie pachnącą i nie umiemy jej ustabilizować - boję się że coś wewnątrz się niedobrego dzieje.
Nie umiem się już doczekać środy!!!

Dzisiaj idziemy do fryzjera. Ostatnim razem był w grudniu! Możecie sobie wyobrazić jak wygląda Smile

Przejmuje się tym, bo wiem że nie lubi. Ale będzie piękny Smile

Znaczy nie mniej niż teraz, ale inaczej Smile

CaraBella

Moja Sissi była prana we wrześniu :shock: . Problem w tym że nasza bohaterka panicznie boi się suszarki więc czekam na odpowiedni moment z ciepłą pogodą żeby sama wyschla. I wolałabym aby była w dobrej kondycji żeby się coś nie przyplatalo.

Hunter

Tak się bałam wizyty Hunterka u fryzjera, a okazało się że zupełnie niepotrzebnie Smile

Hunter wygląda 5 lat młodziej i jakiś taki wesoły się zrobił. Nie jest chudy, a wręcz przeciwnie. Choć gruby też nie. Wygląda jak zawsze Smile

W końcu od początku choroby waga nie uległa zmianie (a bałam się że np kręgosłup będzie widoczny). Kupa od wczorajszego popołudnia podręcznikowa - twarda, ciągła Wink

Chyba wyeliminowuje na stałe drób. Po wątróbce jest ok, po wołowinie też. Wieprzowiny nie kupuję. A ostatnio mieliśmy indyka, częściej niż zwykle kupowałam kurczaka - no i chyba już nie kupię. Choć Hunter od zawsze uwielbiał.

Dzisiaj jesteśmy dobrej myśli Smile

Wczoraj wieczorem Hunter szczekał jak robiłam jedzonko, dzisiaj też. Uwielbiam jak się dopomina.
Zastanawiam się też czy lepsze samopoczucie nie wynika z trochę gorszej pogody. Słońce się schowało, mamy tylko ok. 15 stopni. Jeśli tak, to pierwszy raz w życiu zrezygnowałabym z lata gdyby to ode mnie zależało. Możemy mieć wieczną zimę, jeśli tak mu lepiej.

A jeszcze co do suszarki - Hunter od szczeniaczka przychodzi do mnie do łazienki jak suszę włosy. Jak suszę to zasypia mi np na stopie Smile

Choć jak jest dorosły to nie robi tego tak regularnie jak był młody. Sam nie lubi być suszony, ale to chyba bardziej przez ograniczanie mu ruchów, a nie przez samo urządzenie jakim jest suszarka Smile

Pozdrawiamy Was wszystkich i życzymy dobrego dnia Smile

JoRew

Nie dostalam wczoraj powiadomienia, a w pracy bylo goraco, wiec dopiero dzisiaj zajrzalam. Cieszymy sie, ze Hunter w dobrej formie. Z tym latem mam tak samo - widzac, jak siada Luckowi samopoczucie przy upalach, rozwazam wyjazd na kolo podbiegunowe:) a na pewno momtaz klimy i markizy na tarasie.

Dzis macie wizyte i kolejny wlew?

Gosia i Szczepan

Hunter, tak się cieszę, że w dalszym ciągu u Was w porządku. Kiedy wracam na forum po wielu dniach, to zawsze z duszą na ramieniu. A tu wszystko w porządku. I dobrze Smile

Jeśli chodzi o zmianę na pupie, to nie wiem, jak ona wygląda, ale kiedyś zrobiłam zamieszanie, bo Zara miała krostę na cewce/pochwie, no jak to tam się nazywa, a okazało się, że to zwykły pryszcz.... Very Happy

Hildebrand jej wycisnął.. A nie wyglądał skubany, bardziej dla mnie jak guzek.

Co do Waszej zażyłości i suszenia włosów w łazience.. Ja ze Szczepkiem też nawiązałam niesamowitą więź podczas choroby. Tomek choć również się nim opiekował, nie miał tak samo. To do mnie się tulił, za mną chodził, "mówił" oczami, tym swoim zezikiem na jedno oko. Rozumieliśmy się bez słów. Na początku ja w ogóle nie wychodziłam z domu. Jedynie do pracy i z powrotem. Byle jak najwięcej czasu ze Szczepkiem spędzić. Potem doszły częstsze wizyty więc towarzysko i tak byłam uśpiona, ale nie miało to znaczenia.
Szczepan zawsze przychodził do mnie do łazienki. Zostawiałam uchylone drzwi, a on zaglądał. Od samego początku, jak do nas przyszedł podczas suszenia włosów dawał mi dziubki. Ja susze włosy z głową w dół, pochylona, więc on lekko zadzierając pyszczek sięgał mojej twarzy, w ogóle się nie bał ani dźwięku, ani podmuchu, jak już się zdarzył. Przychodził też, jak nachylona do wanny myłam włosy. Kładł pyszczek na wannie i patrzył Very Happy

Niby nie było to głośny pies, niby nie taki, że wszędzie go pełno, ale dał tyle radości. Tęsknię za nim.

Trzymam cały czas kciuki za Was. A Zara zazdrości Twoich popisów kulinarnych Smile

Hunter

Gosiu serce mi pęka z poczucia braku sprawiedliwości na świecie! Biedny Szczepek Sad

Znalazł dom, znalazł swojego człowieka i tak ciężko zachorował Sad

Miałam wcześniej Czarusia, o którym już tutaj wspominałam i on był taki niedotykalski. Przytulać się nie lubił, jak się położył na łóżku i się położyło obok (nie dotykając go broń boże) to szedł sobie. Hunter jest mega dotykalski Smile

Mnóstwo rzeczy robimy razem, nie wiem jak będę żyć bez tego... Choć pamiętam jak Czaruś był chory i pamiętam że co najmniej kilkanaście dni po jego odejściu byłam nieobecna i skrajnie załamana.. I wtedy też myślałam że świat się skończył..

Eh... Sad

Hunterek pojechał do Theriosa, a ja zostałam w pracy i zarabiam na rodzinę ;P Dam potem znać jakie plany na dalsze leczenie. Sprawdzimy pupę, zapytamy o oddech i dzisiaj w sumie tyle mnie interesuje Smile

Hunter miał dzisiaj mega dużo energii. Jakoś tak zawsze w dniu chemii się fajnie czuje i zawsze myślimy że zaraz mu to zepsujemy.

Gosia i Szczepan

Mieliśmy dokładnie to samo dzień przed chemią. Mówiłam sobie wtedy, że tydzień to akuratny czas na dojście do siebie, ale żałowałam, że musimy podać kolejną. Jak czas nam się do następnej chemii wydłużył, to była radość Smile

Potem celowo opóźniałam to o jeden, dwa dni.