Lorietta

Lorien

13 tydzień borykamy się z żalem, 13 tydzień bez naszej psiej miłości..
Śpij malutka... śpij[*]

Lorien

Wczoraj mineły 3 miesiące bez dziuni....
Nie ma dnia abyśmy o niej nie myśleli, tak strasznie nam jej brakuje!!
Nawet nie spodziewaliśmy się jak bardzo podporządkowaliśmy swoje życie dla tej psiej istoty.. a teraz tak bardzo ciężko nam jest odnależć się w nowej sytuacji.

7.03.2010 [*]

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Lorien

Kolejna niedziela,
już brak mi słów, co nowego mogę napisać? Skoro nie mam w sobie nowych emocji..Żal to jedyne co czuje!!!

fioneczka

... czas płynie

One TAM ... my TU ... ale kiedyś sie spotkamy ... wszyscy razem ... ja w to wierzę

Lorien

Lorietko, jestem.... Boli mnie, ze tutaj, ale to tutaj mam tez cząstke Ciebie....

agniecha

...to jestem bardzo boli,bo samotne...

Dominika

Lorietko..pamiętamy... [*]

Lorien

Dominiko, bardzo dziękuje!!!

jana29

Lorien ,trzymaj się bo tylko tyle mogę napisać.Tego bólu ,żalu rozczarowania ,że dotknęło to nas nic nie opisze.
Ja przez kilka tygodni myślałam,że wygrałam : żyłam jak dawniej bez myślenia "mój pies ma chłoniaka "chodziłam do pracy ,żyłam problemami dnia codziennego.Po prostu zniknęła u mnie myśl,że Absolut może odejść.Czerwiec, lipiec ciepło -grill.A teraz znowu czarno ,płacz i ciągła myśl ,że odejdzie.Jeszcze jest , a już nie mam siły.

Jesteś dzielna .pa

Lorien

Kochane moje,
coś niesamowitego wydarzyło się 2 dni temu. Przyśniła mi się moja księżniczka. Niesamowite było iż we śnie miałam pełną świadomość, że Lorcia nie żyje. Tym bardziej tak ważne było dla mnie, że ją widzę... Nie umiem tego opisać- jestem osobą raczej słabej wiary, nie mam tak silnego przekonania o "życiu po życiu"- dlatego tak bardzo ciężko jest mi się pogodzić z odejściem Lorietty!!! W tym śnie miałam silne poczucie mistyczności tej chwili mimo, że nie działo się w nim nic nadludzkiego. Tak poprostu- mogłam ją przytulić- cały czas pamiętam jak gładka jest jej sierść, jak pachnie...
Tak długo czekałam na tą chwile. A teraz znowu jesteśmy sami w domu....

mala_czarna

Ale to najpiękniejsze co się może zdarzyć!!!! Ja tyle czasu czekałam na to aż Wikunia mi się przyśni. Doszłam już do takiej paranoi, że zaczęłam sobie wmawiać, że nie chce mi się przyśnić, bo może niewystarczająco kochałam ją za życia, może dlatego, że to ja podjęłam decyzję o eutanazji..

Ale śniła już mi się, i jestem troszkę uspokojona. Myślę, choć komuś kto nigdy nie żegnał swojej psiej miłości wyda się to głupie i śmieszne, że my w końcu musimy pozwolić im odejść.

Lorien

[quote="mala_czarna"]Ale to najpiękniejsze co się może zdarzyć!!!! Ja tyle czasu czekałam na to aż Wikunia mi się przyśni. Doszłam już do takiej paranoi, że zaczęłam sobie wmawiać, że nie chce mi się przyśnić, bo może niewystarczająco kochałam ją za życia, może dlatego, że to ja podjęłam decyzję o eutanazji..

Miałam dokładnie takie same wrażenie- zaczęłam sobie wmawiać, że to kara dla mnie za to co się stało, że nie dałam rady jej pomóc....
Ten sen też mnie trochę uspokoił, wyciszył...

fioneczka

Lorciu pamiętamy ... [*]

Lorien

A Lorci juz tak długo z nami nie ma... Tak długo... Tylko w myślach jest cały czas przy nas...

Lorien

Już tak długo... tak długo ta pustka w nas... Czy tylko ja mam ochotę ryczeć kiedy mijam w sklepie dział z artykułami dla zwierząt...? Kiedy Lorietta żyła zawsze kiedy przechodziłam obok sklepu zoologicznego coś jej kupowałam- nie mogłam się powstrzymać Smile

Nasz dom wyglądał jak przedszkole- tyle było zabawek... a teraz ta chęć kupienia czegoś zamieniła się w żąl !!!! Odwracam głowę!