Lucjan, terrier tybetański, the best dog ever

JoRew

Coś spróbuję wykombinować w drodze powrotnej do domu - może troszeczkę wątróbki, a może jednak udka... Faktem jest, że przecież to jest też 3 dzień po chemii, po której zawsze był spadek apetytu.

Co do reszty - trzeba być gotowym na wszystko jak wiadomo.

JoRew

Wczoraj wieczorem było lepiej - rzucił się na kurczaka z ryżem, przeszedł bez oporu cały średni dystans. Potem długo chłodził się na tarasie. Szczęście liczymy w dobrze przeżytych dniach. Smile

Gosia i Szczepan

No to jak na taką wstrętną chorobę, to trochę tego szczęścia macie Smile

Trzymamy kciuki za "oby tak dalej" Smile

JoRew

Tak Gosiu, mam te świadomość. Choć wiesz, ze człowiek ciagle chciałby więcej i chyba nigdy nie jest gotowy na te gorsze scenariusze.

Gosia i Szczepan

Wiem. I nic w tym dziwnego. To jednak daje nadzieję, że Lucek jest silnym psiakiem z ogromnym pragnieniem życia i tak łatwo się nie poddaje..
Hildebrand mówił mi po wznowie u Szczepka, że są psy, które żyją z taką wznową i nic im się nie dzieje. Choroba znacząco nie postępuje. I nazwał to remisją częściową. Skoro węzły są i się nie powiększają, wyniki krwi w miarę ok.. Wiadomo, jak to się skończy, ale może jeszcze trochę..

JoRew

No nie - my jesteśmy już gdzie indziej niestety. W karcie stoi napisane: „obraz kliniczny wskazuje na znaczny progres choroby” Sad

CaraBella

No to już jakaś poprawa-super że apetyt wraca:-)
Ja codziennie staczam walkę o redukcję temperatury w domu, czym dłużej trwają upały tym gorzej- chciałabym aby przynajmniej w nocy było chłodniej żeby można było porządnie wywietrzyc i schłodzić dom. A tu widzę z prognoz, że dzisiaj to się nie skonczy:(.

maima

Upał wszystkim się dają we znaki, myślę, że osłabienie i brak apetytu u Lucka właśnie z tego wynikają. Euforia też w ostatnich dniach jest mało aktywna, nie chcę chodzić na spacery, nie ma apetytu, ale wczoraj po burzy momentalnie odżyła - zrobiło się chłodniej, bardziej rześko i od razu nabrała ochoty żeby coś wszamać Smile

Podobno od weekendu będzie już chłodniej. Moja piątka kudłatych też cały dzień leży i nic nie robi, pochowane są w cieniu i jak nie potrzeba to nie wychodzą bo taka u nas patelnia. Jedzenie im daje dopiero kolo 1 w nocy bo wcześniej nie ma opcji żeby cokolwiek wzięły do pysków.

Zrobi się chłodniej to zobaczysz, że od razu jego zachowanie się zmieni. Myślę, że on się na razie nigdzie nie wybiera i trochę jeszcze z chorobą powalczy. Trzymam mocno kciuki !

JoRew

3ci wieczór z dobrym apetytem - gotuję risotto, wiec trochę dietetycznie, ale najważniejsze, ze je. Z siłami jest średnio - próbuje wbiegać po schodach, ale nie ma sił - po 2 stopniach rezygnuje, wchodzi powoli - tupta w swoim tempie. Dzisiaj potuptal tez w Wiśle:) kiedyś by skakał, no ale czasu nie cofniemy.

Hunter

Asiu jak Lucuś?

JoRew

Jesteśmy w smutku ogromnym, choć z poczuciem, ze Lucjan zasnął w czasie, który nie pozwolił na cierpienie ponad miarę. Zasnął dzisiaj o 10:15, na moich rękach, w ogromnym spokoju. Od soboty cierpiał - węzły się obkurczyły, ale chłoniak zaatakował jego ciałko już po całości. Chodl z dnia na dzień pomimo jedzenia. Bardzo dyszał. Podobno z bólu. Bolał go wzdęty brzuszek. Zdecydowałam, ze nie chce trzymać go na sile na tramalu - miał przed sobą kilka dni. Nie było szansy już na podanie chemii. To byłyby dni umierania. Nie chciałam tego dla niego.

Od dnia wymacania węzłów upłynął rok i miesiąc. Prawie. Choć te dni już dziś nie maja znaczenia, bo to nie księgowość.

Znaczenie ma tylko MIŁOŚĆ - która dawał i która dostawał. I która zawsze będę czuła myśląc o nim. To była wyjątkowa psia osoba. Do końca znosił chorobę z fasonem, nie chciał, żeby go wnosić na rękach po schodach. Był dumny i czuły. Mądry i ciepły. Chciałabym być tak doskonała istota, jaka był Lucjan.

08/11/2008-06/082018.

Hunter

Asiu nie ma słów, które mogłyby wyrazić jak bardzo mi przykro Sad

Nie ma słów, które mogą pocieszyć... Przytulam mocno!

Sad

CaraBella

Bardzo, bardzo mi przykro. Był przepiękny i choć to nie znałam osobiście, to skradł moje serce. Mocno przytulam. Brak mi słów Sad

((

JoRew

Myśle, ze czuł się zawsze kochany i podziwiany - zawsze dostawał od ludzi mnóstwo ciepła. Wieczorem znajdę moje ulubione zdjęcie i umieszczę je tu na pamiątkę.

Dziekuje Wam za wsparcie - Lucek biega teraz z Belcia, Szczepanem i Hunterkiem. Wszystkie cudowne i wszystkie kochane.

Gosia i Szczepan

Asiu, tak bardzo mi przykro Sad

aż łzy mi spłynęły..

Szczerze mówiąc, wierzyłam, że Lucek ma przed sobą jeszcze tygodnie.. wprawdzie pisałaś, że jest źle, ale on tyle naszych psiaków przeżył, tak dzielnie to znosił, że nie myślałam, że to już.. ale pomyślałam o Was rano i z niepokojem tu weszłam..

Nie ma słów, które ukoją ból.. Lucek jest juz spokojny i jak napisałaś - biega z naszymi bohaterami w psim raju. Mam nadzieję, że i Ty sie trzymasz. I Misza. . Ściskam Was mocno!

Zamurowało mnie Sad