Rico, mój kochany przyjaciel

Joanna

Z tym ostatnim spacerem to mieliśmy podobną sytuację. Abra już była słabiutka, a dzień przed śmiercią nie chciała wracać do domu z "sikania" tylko zataczając się szła dalej i zaprowadziła nas na jej najukochańszą plażę - jak się okazało ostatni raz i tam jakby odżyła, nigdy tego nie zapomnę.
Słyszałam, że u ludzi przed śmiercią jest coś takiego jak "efekt gasnącej świecy" /czy jakoś tak/ - świeca zanim zgaśnie rozpala się jeszcze wysokim płomieniem. To moim zdaniem było właśnie coś takiego.
:cry:

Supermen

CaraBella

Nawet jeśli na żywo nie wyglądał jak zdrowy pies, to na pewno był szczęśliwy. To było przecież jego ulubione miejsce i byliście tam razem. O Sare nie martw się na zapas- być może swoim zachowaniem chce nadrobić stratę. ..

mala_czarna

Masza

U nas już miesiąc i dwa dni.
U Maszki pogorszyło się w ciągu kilku godzin. Rano zjadła śniadanie, wyszła na ogród pochodzić i załatwić potrzeby, potem pojechałyśmy pokazać się w lecznicy. Wszystko było OK, oczywiście zważywszy na ogólny stan. O 10.00 kiedy podjechałyśmy pod dom Maszka wysiadła z auta i pobiegła załatwić się, a ponieważ widziałam, że jest jakiś problem poszłam za nią. Zobaczyłam krew, więc natychmiast zadzwoniłam do lecznicy. Wiedziałam, że musimy odstawić steryd. Nie pytajcie skąd, ale ja w tym momencie właśnie wiedziałam, że nasz wspólny czas się skończył, że to nie jest kolejne zapalenie jelita.
Kiedy weszłyśmy do domu Maszka położyła się w swoim legowisku. I właściwie tam już została.
Zastanawiałam się wcześniej, jakim cudem dam radę wybrać moment na pożegnanie, skąd będę wiedziała, że to już, by nie męczyć jej a jednocześnie by wycisnąć z tego naszego wspólnego życia, ile się da. Ale kiedy przyszedł czas wiedziałam, po prostu wiedziałam.

Czas mija, ale tęsknota wciąż jest tak samo silna.

maksiowa

Tak ciężko jest wspominać ostatnie tchnienie swojego ukochanego psiaka...juz nigdy sie tego nie zapomni ,jak przestało bić to najdroższe serducho,ktore żyło rytmem naszego życia.Biło z taka siłą a choroba zniweczyła wszystko..Mój Maksik odszedł w moich ramionach..jeszcze długo tuliłam go..ale juz to nic nie pomogło..5 lipca miną 3 miesiące pustki,tęsknoty i żalu.Zycie toczy się dalej ale to coś ciągle tkwi w człowieku i nie pozwala zapomnieć.Tylko tyle za taki ogrom psiej miłości...

Supermen

Dzisiaj jechałem trasą na której znalazłem Ricusia. Zatrzymałem się w tym miejscu tak jak 02.06.2010 r... Tak bardzo chciałbym cofnąć czas. Znaleźć go znowu. Nic się tam nie zmieniło tylko jego brakowało.
Człowiek łudzi się, że w życiu może być jak w bajce. Że zatrzymam się w tym samym miejscu i on tam będzie... tak jak 4 lata temu...
Ale potem trzeba się obudzić z letargu i marzeń i zrozumieć, że te chwile nie wrócą. Miejsce to samo, ale nigdy go już tam nie znajdę...

Tak bardzo żałuję każdej złości na niego, każdego zdenerwowania. Mam wrażenie, że sam to na niego sprowadziłem. A na koniec jeszcze mój podpis na wyroku, moja decyzja która im dłużej myślę, tym bardziej wydaje mi się bez sensu i rodzi bardzo dużo pytań bez odpowiedzi...

Dopiero teraz doceniam jakiego miałem wspaniałego i mądrego przyjaciela. A teraz taka pustka po nim została.

Znalazłem go, przygarnąłem, starałem się wychować, opiekowałem się nim. Potem starałem się go ratować, walczyć o niego... żeby na końcu przegrać.

Razem z nim odeszła bezpowrotnie część mnie.

CaraBella

To co napisałeś jest esencją przywiązania: te wspaniałe, ufne zwierzaki dają nam tak wiele, a na codzień tego nie zauważamy. A kiedy przegrywamy walkę z chorobą obarczamy się winą. To czasu nie cofnie. :cry:

Supermen

We wtorek minął miesiąc.

Coraz bardziej mi go brakuje.

mala_czarna

Ach cóż to za życie

Ach cóż to za życie bez psa na kanapie
bez psa, co go się za uchem drapie
i bez czujności wiernych oczu,·
co śledzą ruch Twój każdy gest
bo w takich psich oczach przecież coś jest
Jest ogrom miłości ocean radości
Są też cierpienia smutki westchnienia
Cóż to za życie człowiek ma,·
kiedy nie ma swojego psa ….

Justyna Wawrzyniak

Sad

Masza

Supermen

Czas leczy rany...

Kłamstwo mówione przygnębionym, żeby nie było im przykro.

Nachodziły mnie głupie pomysły, aby wypełnić jakoś lukę po Ricu. Ale szybko uświadamiałem sobie, że nie da się go zastąpić w żaden sposób. To nie ma sensu.

mala_czarna

Supermen

96 dni 4 godz 26 min

mala_czarna

Wierzę, że nasze psy nad nami czuwają Sad

I wiedzą, że nieustannie o nich myślimy.