Ronik

Dalmatina

To Twoja historia i Ronika... tak napisałaś...
Twoje rozczarowanie i Twój żal...
Ja też mam swoją historię i historię choroby Uny, ma ją mała czarna i Wiki, Joanna i Abra i wiele wiele wiele innych osób. Mamy lepsze i gorsze chwile za sobą.
Jeśli piszesz o sobie, o Was to zamknij to w tej historii, nie uogólniaj, bo naprawdę są jeszcze inne doświadczenia. Jak napisałam wcześniej... poczytaj historie na tym forum... znajdziesz zaprzeczenie tego o czym piszesz.
Jesteśmy w stanie udzielić wiele wsparcia, są tu tacy, którzy wspólnie przechodzili przez trudy chemii, wymieniali doświadczeniami. Wsparcie chcemy dać i Tobie, tylko nam na to pozwól, nie przekreślaj naszych historii i naszych doświadczeń.
Masz żal do dr Jagielskiego to po prostu mu to powiedz...

BosmAnka

Witaj,

Przede wszystkim serdeczne wyrazy współczucia Sad

Wiem, jak ciężko jest Ci teraz. Twoje słowa są bardzo emocjonalne i to jest zrozumiałe w tej sytuacji. Ale tak, jak napisały dziewczyny - niedobrze jest uogólniać, zwłaszcza jeśli zna się tylko kilka przypadków, a nie przekrój całej populacji. Mój Bosman bardzo dobrze znosił chemię i dzięki niej żyje z chłoniakiem już prawie 5 lat. Oczywiście nie obeszło się bez negatywnych konsekwencji, to nie są witaminy tylko trucizna, ale były stosunkowo niewielkie w porównaniu do korzyści i na pewno warte poniesienia.

Nie znaczy to, że tak będzie w przypadku każdego psa. Każdy przypadek jest indywidualny. Pamiętaj, że ostateczna decyzja należy zawsze do właściciela, który najlepiej zna swoje zwierzę. Medycyna, również weterynaria, nie jest do końca przewidywalna, a lekarz nie ma 100% patentu na nieomylność. Ma też zwykle bardzo wielu pacjentów i nie zawsze może natychmiast reagować na smsy.

Telefony, o których piszesz, wydają mi się czymś zupełnie naturalnym. Jest długa kolejka pacjentów i jeśli ktoś rezygnuje z wizyty, to jego miejsce może zająć inny pacjent, który w przeciwnym przypadku nie zostałby przyjęty. Tak samo działają prywatne przychodnie ludzkie.

Próbuję Ci powiedzieć, że Twój ogląd rzeczywistości nie jest teraz obiektywny i dobrze byłoby trochę odczekać, aż uspokoją się emocje. Ja osobiście nie jestem fanką dr Jagielskiego i kontaktu z nim nie wspominam zbyt dobrze, ale uważam, że mój jeden przypadek to zbyt mało, aby wygłaszać o nim publicznie negatywne opinie. Jeśli później nadal będziesz uważała, że należy podzielić się Twoimi krytycznymi uwagami, to mamy do tego osobny wątek: http://www.psichloniak.fora.pl/wazne-adresy,6/zawiedli-w-tym-przypadku,95.html Pamiętaj tylko proszę, że ponosisz odpowiedzialność za to, co piszesz na forum publicznym, a jeśli chcesz być wiarygodna, to powinnaś konkretnie i rzeczowo opisać fakty.

Trzymaj się cieplutko, to są bardzo ciężkie chwile, ale czas łagodzi ból.

kaniesia

instytut6192

Witam,
nie było moja intencja uogólnienie. Dlatego opowiedziałam swoja historię. Swojego pieska. Swoich doświadczeń Każdy sam podejmuje decyzję. Nikt w tej decyzji nie pomoże. Ale trzeba wiedzieć o wszystkich konsekwencjach. Dlatego jeśli ktoś podejmuje decyzję leczenia chłoniaka i chce rady, opowiem swoje wrażenia. Swoje doświadczenie i wielu innych osób, które spotkałam na Białobrzeskiej. Może to pomoże, może nie. Jeśli z całej historii ktoś wyciągnął jedynie wniosek, że mam pretensję do dr Jagielskiego to znaczy, że nie przechodził traumy choroby i leczenia nowotworu u psa. Prosiłam tylko o opiekę, radę, pomoc. Szkoda, że nie treścią dyskusji jest leczenie za wszelką cenę naszych przyjaciół i próba ograniczenia ich męczarni, a fun gruppies dr Jagielskiego. On sobie poradzi. Jak poradzą sobie osoby, które mają podjąć decyzję o leczeniu psa, czasem starego, czasem chorego na inne choroby? Kto z nimi porozmawia, powie jak wygląda terapia?
I wydaje mi się, że mam prawo do krytycznych uwag, bo nikogo nie obrażałam, nie pisałam o niekompetencji lub oszustwie. Jedynie znieczulica, a to powszechne.
Pozdrawiam dr Jagielskiego, cieplutko.

Barbara

Całę leczenie to koszmar dla mnie i suni. Potwierdzam słowa instytut6192. Tak to wygląda w detalach. Ja już się nie wycofam i nawet nie napiszę jak sunia ma na imię. Droga w jedna stronę. Ale jest źle. Kroplówki śnią mi się w nocy, a rękawiczki mam obok budzika.
Pozdrawiam wszystkich.

BosmAnka

mala_czarna

Ja przed podaniem pierwszej chemii odbyłam z Jagielskim długą rozmowę. Dowiedziałam się o wszystkich powikłaniach, o tym, co może dziać się z sunią, o tym, jak będzie się czuła. To ludzka chemia, więc spodziewałam się tego samego co podczas chemioterapii ludzkiej: wymioty, b. złe samopoczucie, brak apetytu, osowiałość, ospałość, brak sił.

Dowiedziałam się również, że jest to sprawa kosztowna, i muszę liczyć się z tym, że zapłacę masę pieniędzy. Czy mam mieć pretensje do lekarza, że sunia jednak odeszła? Zupełnie nie rozumiem Cię droga instytucjo Sad

mala_czarna

mala_czarna

Dalmatina

Przychylam się zarówno do tego co napisała Bosmanka jak i mała_czarna. To nie są łatwe rozmowy, nikt nie mówi, ze chemia to najlepsze co może się przydarzyć w psim lub ludzkim życiu. Nie rozwiazemy dylematu czy stosować chemie czy nie, bo podobnie jak u ludzi może przynieść ronze konsekwencje. Z tego co widzę to próbujemy uswiadomic Ci, ze są takie zwierzęta które dzięki chemii zyskały miesiące lub lata życia. Wam się nie udało i to bardzo bardzo przykre. Można obwinic o to lekarza, są i takie sytuacja, można cierpieć po odejściu przyjaciela na różne sposoby. My tu nie bronimy lekarza... (sama jestem w fun gruppie dr Micunia), ale chcemy opowiedzieć o naszych doświadczeniach, które różnią się od Twoich. Tylko, zeby to zrozumieć musialabys je poznać...

Barbara

Jeszcze raz pańcia chorej suni. Jeśli ktoś chce trochę informacji co jak, za ile i gdzie i nie tylko pochwał dla Białobrzeskiej to zapraszam, odpowiem o swoich doświadczeniach. Instytut6192 napisz do mnie. Reszta jest reklamą. Szkoda.

mala_czarna

instytut6192

Dziękuje Barbara. Już myślałam, że podzielenie się swoimi doświadczeniami skończy się..... Trudne chwile, okropne doświadczenie.
Ronika już nie ma. Był super.
Dzisiaj z recepcji zadzwonili.
Spokojnie moi drodzy. Rozumiem to dla dobra innych. Szkoda, że nie ma odpowiedzi na e-maile i sms.
Trudno być wetem.
Dr Jagielski, pozdrawiam cieplutko

Dalmatina

Instytut i Barbara, myśle, ze przesadzilyscie... my nawet nie leczylismy na Bialobrzeskiej naszej Uny. Tu nie chodzi o reklamę, nie po to powstało to forum...

Betka

chyba rozmieniamy się na drobne.. nie chcę czytać takich słownych przepychanek, nie na tym forum.

może zostańmy każdy przy swojej opinii i nie ciągnijmy tego dalej, to się robi żenujące.